Koziński Mirosław H., Glosa do wyroku SN z dnia 31 stycznia 2002 r., IV CKN 651/00

1. Prawo zatrzymania rzadko jest przedmiotem orzecznictwa Sądu Najwyższego. Różne formy prawa zatrzymania stanowią jednak trwały element większości systemów prawnych. Na ogół panuje pogląd, iż prawo zatrzymania nie budzi większych wątpliwości w teorii i praktyce. Nie wydaje się, aby przekonanie to było słuszne, albowiem ocena tej instytucji powoduje powstanie szeregu wątpliwości prawnych .

2. Istnieje wiele rodzajów ius retentionis. Najbardziej znaną normą dotyczącą prawa zatrzymania jest art. 461 kc. Istota tego przepisu sprowadza się do stworzenia zobowiązanemu do wydania cudzej rzeczy uprawnienia zatrzymania jej do czasu, gdy określone roszczenia (o zwrot nakładów na rzecz i o naprawienie szkody przez rzecz wyrządzonej), jakie ma w stosunku do właściciela rzeczy, zostaną zaspokojone, albo co najmniej odpowiednio zabezpieczone.

O ile zakres podmiotowy ius retentionis jest nieograniczony, o tyle zakres przedmiotowy tego prawa obejmuje wyłącznie rzeczy i określone wyżej dwie kategorie...