Kucharski Piotr, Glosa do wyroku SN z dnia 27 maja 1994 r., I PRN 20/94

1. Teza zawarta w uzasadnieniu glosowanego wyroku dotyczy kwestii zasługującej na bliższe rozpatrzenie.

Sąd Najwyższy trafnie podkreśla, że ustawa z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym rozróżnia mianowanie na stałe, na czas nie określony oraz na czas określony. Słusznie też zauważa, że mianowanie na czas nie określony nie może być traktowane identycznie, jak mianowanie na stałe. Te rodzaje mianowania ustawa ta przypisuje określonym stanowiskom nauczycieli akademickich, z tym że w przypadku stanowiska profesora nadzwyczajnego zależy to od tego, czy osoba ubiegająca się o to stanowisko posiada tytuł profesora czy też stopień naukowy doktora habilitowanego. Na stałe mianuje się osobę na stanowisko profesora zwyczajnego oraz nadzwyczajnego, jeżeli posiada ona tytuł naukowy profesora (art. 87 ust. 1). Na stałe mianowani są również docenci, którzy byli mianowanymi docentami w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 12 września 1990 r.

2. Może powstać pytanie, czy jest możliwe...