Radecki Wojciech, Glosa do wyroku SN z dnia 1 marca 2006 r., II KK 47/05

Problem karalności samego posiadania środków odurzających lub substancji psychotropowych należy do spornych, różnie w poszczególnych systemach prawnych rozwiązywanych. Zapewne postanowienia umów międzynarodowych przesądzają o obowiązku penalizacji, a nawet kryminalizacji takiego zachowania. I tak:

Jednolita Konwencja o środkach odurzających, sporządzona w Nowym Jorku 30 marca 1961 r. (Dz. U. 1966 r. Nr 45 poz. 277), w art. 33 zobowiązuje strony, aby nie zezwalały na posiadanie środków odurzających bez właściwego uprawnienia, a według art. 36 ust. 1 lit. a strony mają zapewnić, aby działania sprzeczne z postanowieniami konwencji, w tym m.in. posiadanie środków odurzających, były uznane za przestępstwa karalne, gdy popełniane są umyślnie, i aby poważne przestępstwa podlegały odpowiedniej karze, w szczególności karze więzienia lub innej karze pozbawienia wolności.

Konwencja o substancjach psychotropowych, sporządzona w Wiedniu 21 lutego 1971 r. (Dz. U. 1976 r. Nr 31 poz. 180), w art. 7...