Zimmermann Jan, Glosa do wyroków NSA: z dnia 28 listopada 1991 r., SA/Wr 1097/91 oraz z dnia 2 czerwca 1993 r., SA/Wr 1744/92

1. Dwa komentowane tu orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczą w istocie tego samego problemu, wzajemnie się zazębiają i uzupełniają. W obu sprawach zakończonych tymi wyrokami doszło do sytuacji, w której organ odwoławczy (za każdym razem to samo Kolegium Odwoławcze) rozpatrywał zażalenie na wydane przez organ I instancji postanowienie o zawieszeniu postępowania. W trakcie rozpatrywania tego zażalenia Kolegium dochodziło (zresztą słusznie) do wniosku, że sprawa, w której zawieszono postępowanie, nie istnieje jako sprawa administracyjna, czyli że spełnione są przesłanki art. 105 kpa, uzasadniające umorzenie postępowania w sprawie, jako bezprzedmiotowego. Kolegium samo podjęło rozstrzygnięcie w sprawie umorzenia postępowania: raz wydając decyzję o jego umorzeniu w II instancji, a za drugim razem wydając postanowienie jednocześnie uchylające postanowienie organu I instancji o zawieszeniu postępowania i umarzające postępowanie w I instancji. Za każdym razem więc Kolegium...