Zieliński Tadeusz , Glosa do uchwały SN z dnia 9 października 1997 r., III ZP 21/97

I. Sąd Najwyższy trafnie stwierdził w uzasadnieniu glosowanej uchwały, że główną funkcją prawa pracy jest ochrona praw pracowniczych, co było też celem powstania tej gałęzi prawa.

Pogląd ten znajduje uzasadnienie w przepisach art. 9 § 2 i art. 18 § 2 kp, z których wynika, że przepisy prawa pracy gwarantują pracownikom ochronę minimalnego standardu uprawnień. Kodeks pracy oraz inne ustawy i akty wykonawcze stanowią podstawę uprawnień pracowniczych, których nie mogą umniejszyć układy zbiorowe pracy, porozumienia zbiorowe, regulaminy, statuty ani umowy o pracę.

Przypomnienie tych oczywistych prawd, aktualnych także po nowelizacji kodeksu pracy z 1996 r., wydaje się konieczne jako tło do analizy kwestii dopuszczalności stosowania przerywanego rozkładu czasu pracy mocą innych niż kodeks pracy aktów (układów zbiorowych pracy, innych porozumień, regulaminów i statutów) oraz umów o pracę.

II. Kodeks pracy reguluje sprawę przerywanego rozkładu czasu pracy tylko w jednym artykule: w art. 129[6] § 1...