Stachurski Dariusz, Glosa do uchwały SN z dnia 24 maja 2005 r., I KZP 14/05

Zagadnienie, którym zajął się Sąd Najwyższy w glosowanej uchwale dotyka problematyki związanej z ujawnieniem się już po rozpoczęciu przewodu sądowego, że czyn oskarżonego nie stanowi przestępstwa, lecz wykroczenie. Dochodzi zatem do odmiennej oceny prawnej czynu, co obliguje sąd orzekający w sprawie do uprzedzenia obecnych na rozprawie stron o możliwości zmiany kwalifikacji prawnej czynu, a następnie do ewentualnego uznania oskarżonego winnym popełnienia wykroczenia w miejsce zarzucanego mu przestępstwa (art. 399 § 1 kpk). Konieczność takiego działania sądu, jak trafnie wskazał Sąd Najwyższy w glosowanej uchwale, może być wynikiem zmiany ustaleń faktycznych, kontrawencjonalizacji dokonanej przez ustawodawcę lub konieczności poprawienia błędnej kwalifikacji przyjętej w akcie oskarżenia. A zatem, można mówić o dwóch rodzajach zmiany kwalifikacji prawnej czynu: zmianie następczej, spowodowanej zmianą w obrazie czynu i zmianie samoistnej, dokonanej w stosunku do niezmienionego obrazu czynu...