Radwański Zbigniew, Glosa do uchwały SN z dnia 18 lutego 2005 r., III CZP 53/04

I

Uchwała powyższa rozstrzyga zagadnienie prawne przedstawione przez Pierwszego Prezesa SN w pytaniu: „Czy postawienie nieprawdziwego zarzutu w publikacji prasowej może być uznane za bezprawne naruszenie dóbr osobistych (art. 24 § 1 kc), jeżeli dziennikarz zachował szczególną staranność i rzetelność przy zbieraniu i wykorzystaniu materiałów prasowych (art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe Dz. U. 1984 r. Nr 5 poz. 24 ze zm.)?". Zagadnienie to rzeczywiście spotykało się z różnymi ocenami w judykaturze i literaturze i dlatego Sąd Najwyższy w składzie powiększonym podjął tę kwestię. Uchwała ta ma charakter „abstrakcyjny", to znaczy nie odnosi się do konkretnej sprawy, lecz ma postać wypowiedzi ogólnej. Nie ulega jednak wątpliwości, że w głównej mierze została ona wywołana wyrokiem SN - Izba Cywilna z dnia 14 maja 2003 r. I CKN 463/2001, w której Sąd Najwyższy wyraził pogląd, że nie jest bezprawne naruszenie dobra osobistego, gdy okaże się, że dziennikarz podał...