Radecki Wojciech, Glosa do uchwały SN z dnia 18 listopada 1994 r., III CZP 147/94

Glosowana uchwała jest trafna i przekonywająco uzasadniona. Celowe będzie wszakże podniesienie kilku uwag uzupełniających argumentację Sądu Najwyższego.

W ostatnich latach sprawy wodociągów i kanalizacji były kilkakrotnie przedmiotem wypowiedzi Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Antymonopolowego. Z dotychczasowego dorobku orzecznictwa, ważnego dla oceny glosowanej uchwały, wypadnie wskazać na generalne potwierdzenie obowiązywania rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1986 r. w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych oraz opłat za wodę i wprowadzanie ścieków (Dz. U. 1986 r. Nr 47 poz. 234 ze zmianami) oraz uznanie organu gminy (rady gminy) za właściwy - w nowym stanie prawnym stworzonym przez reformę samorządową - do ustalania opłat za wodę i ścieki nawet wtedy, gdy nie została wydana tzw. decyzja kanalizacyjna, ale na podstawie umowy, porozumienia lub protokołu zdawczo-odbiorczego gmina przejęła miejscowe urządzenia wodociągowe i kanalizacyjne w...