Grzeszczyk Wincenty, Glosa do postanowienia SN z dnia 6 listopada 2003 r., IV KK 456/02

Istota stanowiska Sądu Najwyższego sprowadza się do stwierdzenia, że przewidziane w art. 439 § 1 pkt 11 kpk uchybienie, polegające na rozpoznaniu sprawy podczas nieobecności oskarżonego, gdy jego obecność była obowiązkowa, nie obejmuje czynności związanych z wyrokowaniem, do których należy także ogłoszenie wyroku. Nieobecność zatem oskarżonego na rozprawie w fazie ogłoszenia wyroku, będąca następstwem niezawiadomienia go o terminie wydania wyroku, nie stanowi bezwzględnej przyczyny (podstawy) odwoławczej przewidzianej w art. 439 § 1 pkt 11 kpk.

Należy podzielić główny nurt argumentacji Sądu Najwyższego, będącej uzasadnieniem tego stanowiska. Dotyczy to zwłaszcza stwierdzenia, że zawarte w powyższym przepisie określenie „rozpoznanie sprawy"zostało użyte w znaczeniu wąskim, obejmującym wszystkie czynności procesowe, które poprzedzają etap rozstrzygania, a więc nie odnoszą się do ostatniego etapu rozprawy głównej - wyrokowania, w ramach którego przepisy rozdziału 47 kpk przewidują naradę,...