Gaberle Andrzej, Glosa do postanowienia SN z dnia 29 maja 2003 r., I KZP 13/03

1. Na pytanie dotyczące oceny poczynionych w sprawie ustaleń Sąd Najwyższy słusznie odmówił udzielenia odpowiedzi, lecz znalazł się w niezręcznej sytuacji, bowiem zamieszczenie w art. 223, 280 § 2 i 345 § 3 kk (pomijając szczegóły) słów: „używa broni palnej, noża lub innego podobnie niebezpiecznego przedmiotu", zmusza do podejmowania prób rozszyfrowania, co to niejasne sformułowanie ma oznaczać. Sąd Najwyższy postąpił w salomonowy sposób, gdyż nie odpowiadając wprost na postawione mu pytanie, wskazał jednakże czynniki, które brać należy pod uwagę przy dokonywaniu wykładni wskazanego znamienia. Teza Sądu Najwyższego wymaga jednak pewnego komentarza, wynikającego bardziej z negatywnej oceny przepisów kodeksu karnego powołanych w tezie glosowanego postanowienia niż z krytycznego stanowiska wobec wyrażonego w niej poglądu.

2. Spory o sensowność tworzenia kwalifikowanego typu rozboju ze względu na użycie przez sprawcę „niebezpiecznego narzędzia"trwają od chwili wprowadzenia takiego przepisu...