Zagrobelny Krzysztof, Glosa do postanowienia SN z dnia 19 listopada 1998 r., III CZ 133/98

O ile samo rozstrzygnięcie, będące odpowiedzią na wniesione zażalenie, uznać należy za prawidłowe, to przytoczona powyżej teza zawarta w uzasadnieniu postanowienia może skłaniać do refleksji. Na wstępie warto przypomnieć, że pełnomocnictwo jest instytucją prawną, która umożliwia innej osobie niż bezpośrednio zainteresowany, by dokonała w jego imieniu i na jego rzecz określonych czynności prawnych. Dla wyjaśnienia istoty pełnomocnictwa, zważywszy na postanowienia kodeksu cywilnego, najlepiej nadaje się stworzona przez Iheringa koncepcja reprezentacji . Jurydycznie tłumacząc stan, w którym inna osoba może działać jako pełnomocnik, przyjmuje się, że dzieje się tak w wyniku udzielenia pełnomocnikowi umocowania przez mocodawcę. Co do charakteru prawnego owego umocowania, dominuje obecnie stanowisko, że jest to jednostronna czynność prawna, której skuteczność nie jest uzależniona od jego przyjęcia przez pełnomocnika . Większa natomiast rozbieżność poglądów występuje, gdy przychodzi oceniać,...