Błaszczak Łukasz, Zwyczaj i prawo zwyczajowe w sądowym stosowaniu prawa a potrzeba wprowadzenia normy na kształt art. 344 Kodeksu postępowania cywilnego z 1932 r.

1.1. Omawiając zagadnienie zwyczaju w sądowym stosowaniu prawa, a właściwie nawiązując do tradycji i założeń dawnego Kodeksu postępowania cywilnego i idei, które legły u jego podstaw w zakresie sformułowania przepisu art. 344 d.k.p.c. , należałoby w pierwszym rzędzie poddać analizie pojęcie zwyczaju, normy zwyczajowej oraz prawa zwyczajowego. Wbrew pozorom nie jest to łatwe zadanie, ponieważ doktryna nie zajmuje w tym względzie jednoznacznego stanowiska. Co prawda te trzy terminy funkcjonują w języku prawnym i prawniczym, jednakże nie zawsze jasne są zakresy znaczeniowe ich użycia . Ujęcie zwyczaju należałoby osadzić w płaszczyźnie sądowego stosowania prawa, które jako model funkcjonalny najlepiej pozwoli uchwycić zjawisko zastosowalności tej kategorii na płaszczyźnie prawa procesowego cywilnego. Przez sądowe stosowanie prawa rozumieć należy aktywność sądu...