Modrzejewska Małgorzata, Zniesienie wymogu graficznej przedstawialności znaków towarowych – uwagi na tle nowelizacji ustawy – Prawo własności przemysłowej

Nowa definicja znaku towarowego w ustawie – Prawo własności przemysłowej jest konsekwencją zmian przepisów unijnych zawartych w dyrektywie 2015/2436 mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych. Zamiarem unijnego ustawodawcy zmieniającego definicję znaku towarowego poprzez eliminację wymogu jego graficznej przedstawialności było umożliwienie rejestracji przede wszystkim tzw. znakom niekonwencjonalnym, takim jak np. dźwięk, kolor, ruch, hologram, a także takim znakom jak zapach i smak. Obowiązująca przedtem konieczność przedstawienia znaku w formie graficznej znacząco utrudniała lub wręcz uniemożliwiała rejestrację takich znaków. Usunięcie wymogu przedstawienia graficznego znaku towarowego umożliwiło przyjmowanie zgłoszeń także w nowych formatach plików elektronicznych. Ponadto dzięki tej zmianie przedstawienie niektórych dopuszczalnych już rodzajów znaków towarowych stało się łatwiejsze i dokładniejsze. Jednakże ani nowa dyrektywa, ani przepisy krajowe ją implementujące nie zawierają szczegółowych definicji rodzajów znaków towarowych ani konkretnych wymogów co do sposobu ich przedstawienia. Wskazówki takie zawiera rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/626 oraz regulamin do Traktatu singapurskiego o prawie znaków towarowych, a także „Wspólne komunikaty” EUIPO i urzędów krajowych ds. własności intelektualnej opracowane w ramach „Programu konwergencji” jako dokumenty harmonizujące praktykę w zakresie znaków towarowych na poziomie UE.