Ziarno Anna, Zdolność rejestrowa koloru per se jako wspólnotowego znaku towarowego

Kolor nie jest powszechnie stosowanym środkiem identyfikacji źródła pochodzenia towarów i usług, a opinia publiczna nie postrzega go jako znaku towarowego. Według statystyk Urzędu ds. Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (dalej jako OHIM lub Urząd) , znaki kolorowe są wśród zgłoszeń dokonywanych na podstawie rozporządzenia o wspólnotowym znaku towarowym trzecią pod względem liczebności grupą (po znakach słownych i graficznych). Niekonsekwentne określanie znaków kolorowych w rejestrze wspólnotowych znaków towarowych uniemożliwia jednak wskazanie, ile z nich można zaliczyć do grupy znaków w postaci kolorów per se. Z powodu wątpliwości dotyczących rejestracji kolorów lub kombinacji kolorystycznych jako takich, przed organy unijne stosunkowo często trafiają związane z tym zagadnieniem sprawy. Celem niniejszego artykułu jest kompleksowe przedstawienie problemów związanych z pojęciem „kolor” oraz analiza dostępnego orzecznictwa OHIM, Sądu UE (dalej jako Sąd, dawny Sąd Pierwszej Instancji, SPI) i Trybunału Sprawiedliwości (dalej jako TS) w zakresie rejestracji kolorów per se i ich kombinacji jako znaków towarowych, z uwzględnieniem najnowszych decyzji.