Zejda Maciej, Zastosowanie Konwencji Narodów Zjednoczonych o umowach międzynarodowej sprzedaży towarów – problematyka umów licencyjnych w kontekście obowiązku przeniesienia prawa własności

Przedmiotem artykułu jest analiza charakteru prawnego umów dotyczących oprogramowania komputerowego oraz ustalenie, w jakim zakresie możliwe jest zastosowanie do nich Konwencji Wiedeńskiej, z uwzględnieniem poglądów doktryny dotyczących natury oprogramowania komputerowego. W dotychczasowej literaturze głównie dyskutowano nad kwestią kwalifikowania oprogramowania komputerowego jako towaru w rozumieniu Konwencji Wiedeńskiej. Umowa obejmująca oprogramowanie komputerowe, z uwagi na specyfikę jej przedmiotu oraz odmienność środowiska cyfrowego, zawiera postanowienia upoważniające do korzystania z praw autorskich do programu, co ma istotny wpływ na kwestię zastosowania Konwencji Wiedeńskiej do transakcji, których przedmiotem jest oprogramowanie. Postanowienia te wprowadzają często ograniczenia w swobodnym korzystaniu z oprogramowania komputerowego ponad ograniczenia wynikające z przepisów o ochronie prawnoautorskiej. Głównym aspektem poruszonym w niniejszym artykule jest analiza na gruncie przepisów Konwencji relacji zachodzącej pomiędzy uprawnieniami wynikającymi z umowy sprzedaży a uprawnieniami oraz obowiązkami wynikającymi z umowy licencyjnej – zwłaszcza dopuszczalnością modyfikowania obowiązków sprzedającego w zakresie przeniesienia własności.