Buczma Sławomir, Zasady współpracy transgranicznej między państwami członkowskimi Unii Europejskiej wynikające ze wzmocnionej współpracy ustanowionej na podstawie rozporządzenia 2017/1939

Przedmiotem niniejszego artykułu jest prezentacja nowego mechanizmu pozyskiwania dowodów w ramach Prokuratury Europejskiej opartego na unikalnej strukturze współpracy między biurem działającym na szczeblu centralnym oraz zadaniach realizowanych w ramach struktury zdecentralizowanej w państwach członkowskich UE. Zmiany w wielu aspektach wyprzedzają dotychczasowe rozwiązania poświęcone gromadzeniu dowodów w UE bazujące na konwencjach i instrumentach wdrażających zasadę wzajemnego uznawania. Nowe regulacje mają wymiar wielopłaszczyznowy i nie stanowią jeszcze w pełni zbadanego obszaru współpracy. Niewątpliwie wpływ na to ma konieczność zgłębienia zasad pozyskiwania dowodów na poziomie krajowym, co przedkłada się na skuteczność transgranicznej współpracy, a także uwzględnienia najnowszego orzecznictwa TS, podkreślającego wymóg zapewnienia poszanowania prawa do skutecznej kontroli sądowej w procesie pozyskiwania dowodów. Podjęcie przez Polskę współpracy z państwami członkowskimi UE uczestniczącymi w stosowaniu rozporządzenia 2017/1939 stanowi niewątpliwie czynnik ułatwiający realizację zadań Prokuratury Europejskiej, stwarzając ogromną szansę na podniesienie skuteczności ścigania przestępstw przeciwko interesom finansowym UE, zarówno na poziomie krajowym, jak i unijnym.