Izdebski Hubert, Zasada proporcjonalności a władza dyskrecjonalna administracji publicznej w świetle polskiego orzecznictwa sądowego

„Zbudowanie przez prawo silnej kontroli nad działalnością władz administracyjnych w ogóle, a w odniesieniu do działania na zasadzie swobodnego uznania w szczególności, nie jest sprzeczne ani z zasadami państwa społecznego, ani z zasadami nowoczesnej administracji. Przeciwnie, ta rozbudowa kontroli zdaje się być zgodna z tendencją uspołecznienia administracji, gdyż przyczynia się do stabilizacji prawem normowanych warunków współżycia społecznego. (...) Rozbudowa kontroli nad wykorzystywaniem swobodnego uznania uznana być musi za zjawisko całkiem «naturalne» w organizacji funkcjonowania aparatu państwowego wraz ze wzrostem znaczenia instytucji swobodnego uznania dla funkcjonowania tego aparatu również i z tego względu, że gdy władze administracyjne, opierając się na przysługującym im prawie działania na zasadzie swobodnego uznania, decydowały na zasadzie tego swobodnego uznania w sprawach nielicznych bądź też drobnych, państwo jako całość mogło pozwolić sobie na mniejsze zwracanie uwagi...