Kierzynka Rafał, Ostropolski Tomasz, Zasada podwójnej karalności w III filarze UE

Jedną z konstrukcji wpisujących się w postępowanie karne z elementem transgranicznym jest zasada podwójnej karalności. Zasada ta ma dwa aspekty: prawnoprocesowy i prawnomaterialny. W aspekcie prawnomaterialnym znajduje ona wyraz w normach określających warunki wykonywania jurysdykcji przez dane państwo w odniesieniu do czynów popełnionych poza jego terytorium. W takich okolicznościach ustanawiane są zazwyczaj dodatkowe obostrzenia co do jego kompetencji. Jedną z przesłanek, których spełnienie może warunkować możliwość stosowania własnej ustawy karnej jest uznanie danego czynu za przestępstwo również w miejscu jego popełnienia. W tym świetle konstrukcja ta pełni funkcję gwarancyjną poprzez przyjęcie prymatu zasady zwierzchnictwa personalnego nad zasadą terytorialności. Gwarancja ta wyraża się w założeniu, że jednostka podlega przede wszystkim prawodawstwu macierzystego państwa, które nie ma obowiązku podejmować działań powodujących niekorzystne konsekwencje dla własnych obywateli, jeśli jego porządek prawny ich w takich okolicznościach nie przewiduje.