Maliszewska-Nienartowicz Justyna, Zakaz dyskryminacji ze względu na wiek w świetle rozstrzygnięć TS wydanych w okresie 2010–2013

Do tytułowego zakazu odnoszą się ogólne regulacje traktatowe, zwłaszcza postanowienia art. 10 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (dalej jako TFUE) , który zawiera nakaz zwalczania przez Unię Europejską wszelkiej dyskryminacji m.in. ze względu na wiek przy określaniu i realizacji jej polityk i działań (tzw. strategia mainstreaming), oraz art. 19 TFUE, który stanowi podstawę do przyjmowania aktów prawa wtórnego służących walce z dyskryminacją ze względu na to kryterium. Wiek został też uwzględniony jako odrębna podstawa w art. 21 ust. 1 Karty Praw Podstawowych UE (dalej jako KPP lub Karta) , zawierającym ogólny zakaz dyskryminacji. Bardziej szczegółowe regulacje w tym zakresie odnajdziemy natomiast w dyrektywie Rady 2000/78/WE z 27.11.2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy . Do wieku odnosi się zwłaszcza postanowienie art. 6 tej dyrektywy, które upoważnia państwa członkowskie UE do usprawiedliwienia odmiennego traktowania ze względu na to kryterium obiektywnie i racjonalnie uzasadnionym, zgodnym z przepisami celem, w szczególności celami polityki zatrudnienia, rynku pracy i kształcenia zawodowego, przy zachowaniu wymogów wynikających z zasady proporcjonalności. Na tle stosowania tego przepisu pojawia się wiele wątpliwości, które stara się rozstrzygać Trybunał Sprawiedliwości (dalej jako TS) w swoim orzecznictwie.