Ratusznik Piotr, Wzajemne rozliczenia między zobowiązanymi za zapłatę wynagrodzenia podwykonawcy robót budowlanych

W artykule poruszono zagadnienie materialnoprawnej podstawy roszczenia inwestora, który zapłaciwszy wynagrodzenie podwykonawcy, domaga się pełnego regresu od wykonawcy. Autor odrzuca pogląd o nieprzystawaniu art. 376 § 1 k.c. do relacji między podmiotami wskazanymi w art. 647¹ § 1 k.c. Odpowiednia wykładnia pojęcia „treści stosunku prawnego” istniejącego między współdłużnikami solidarnymi gwarantuje regres w pełnej wysokości wynagrodzenia zapłaconego podwykonawcy. Wzmacnia ją powołanie się na właściwość (naturę) stosunku prawnego (art. 353¹ k.c.) z umowy o roboty budowlane, z której wynika, że za prace wykonane przez podwykonawcę płaci wykonawca, a nie inwestor. Autor odrzuca możliwość uznania art. 56 k.c. za samoistną podstawę roszczenia o pełen regres. Przepis ten należy stosować obok art. 376 § 1 k.c. Z kolei przyjęcie, iż inwestor wstępuje w sytuację prawną podwykonawcy w drodze cessio legis, jest niedopuszczalne ze względu na wyraźne uregulowanie solidarnej odpowiedzialności w art. 647¹ § 1 k.c., a także dorobek nauki prawa o długu cudzym.