Nowacki Artur, Wierzytelności nieme w postępowaniu restrukturyzacyjnym

Przedmiotem artykułu są wybrane kwestie dotyczące wierzytelności niemych w postępowaniu restrukturyzacyjnym. O wierzytelnościach niemych mowa jest w szczególności w art. 109 (wierzyciel nie ma, co do zasady, prawa głosu na podstawie wierzytelności nabytej w drodze przelewu lub indosu po otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego) oraz art. 116 Prawa restrukturyzacyjnego (w sprawach dotyczących układu nie ma prawa głosu wierzyciel, który w określony w przepisie sposób jest bliski dłużnikowi) . Z kolei zgodnie z art. 80 ust. 3 pr. restr. do głosowania na zgromadzeniu wierzycieli nie uprawnia, umieszczona w spisie wierzytelności jako warunkowa, wierzytelność współdłużnika, poręczyciela, gwaranta lub banku otwierającego akredytywy, który nie zaspokoił wierzyciela. W artykule broniony jest w szczególności pogląd o konieczności zmiany art. 109 ust. 2 pr. restr. na wzór art. 58 zd. 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z 24.10.1934 r. – Prawo o postępowaniu układowem , zarówno odnośnie do osoby zbywcy, jak i momentu zbycia, powodujących, że wierzytelność jest u nabywcy wierzytelnością niemą.