Czechowska-Frączak Mariola, Wiara w to, że się da
Wiara w to, że się da
Prof. Janusz Czapiński w seminarium „Miękkie kapitały a dobrobyt materialny – wyzwania dla Polski” stawia tezę, iż „Kapitał ludzki jest decydującą przesłanką wzrostu dobrobytu krajów łabiej rozwiniętych, a kapitał społeczny jest decydującą przesłanką rozwoju ekonomicznego krajów wżej rozwiniętych” .
„Kapitał ludzki odpowiada za efekt rywalizacji indywidualnej: im wyższy tym wyższa względna pozycja ekonomiczna jednostki w grupie (...); molekularna ścieżka rozwoju” .
„Kapitał społeczny odpowiada za efekt rywalizacji grupowej (...): im wyższy tym wyższa względna pozycja ekonomiczna wspólnoty; wspólnotowa ścieżka rozwoju. Pomostowy kapitał społeczny – łączący członków spłeczeństwa z różnych grup – jest istotą obywatelskości” .
„Rozwój ekonomiczny Polsk, jako kraju słabo rozwiniętego, zależał (...) od kapitału ludzkiego, miał zatem charakter molekularny, a nie wspólnotowy” .
Badania te tłumaczą, dlaczego cross-mentoring rozwija się w Polsce dosyć wolno, choć z sukcesem. Molekularna ścieżka...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX