Górczyńska Marta, W kierunku politycznego oportunizmu czy orzeczniczej integralności? Kształtowanie się orzecznictwa strasburskiego w zakresie zakazu zbiorowych wydaleń cudzoziemców
W kierunku politycznego oportunizmu czy orzeczniczej integralności? Kształtowanie się orzecznictwa strasburskiego w zakresie zakazu zbiorowych wydaleń cudzoziemców
1. Wstęp. Protokół 4 do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka został podpisany w 1963 r. Znalazły się w nim prawa nieujęte wcześniej w Konwencji, takie jak zakaz pozbawiania wolności za długi, prawo do przemieszczania się w obrębie terytorium państwa, prawo do opuszczenia własnego kraju, zakaz wydalania własnych obywateli i zakaz zbiorowego wydalania cudzoziemców. Do dziś Protokół ratyfikowały prawie wszystkie państwa Rady Europy (z wyjątkiem Turcji i Wielkiej Brytanii, które Protokołem się nie związały, choć go podpisały, oraz Grecji i Szwajcarii, które w ogóle go nie podpisały) .
W art. 4 Protokołu 4 ujęty został zakaz zbiorowego wydalania cudzoziemców. W raporcie wyjaśniającym Komitetu Ekspertów Praw Człowieka wprowadzenie tego przepisu zostało uzasadnione chęcią uniknięcia zbiorowych wydaleń, do jakich dochodziło w przeszłości . Tym samym Protokół stał się pierwszą umową międzynarodową, w której taki zakaz został ujęty . Przez ponad pół wieku obowiązywania tego przepisu...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX