Chlipała Monika, Unormowania prawne dekoncentracji wewnętrznej w samorządzie terytorialnym

Dekoncentracja jest zasadą określającą związki pomiędzy podmiotami administrującymi w układzie scentralizowanym oraz zdecentralizowanym. Dekoncentracja zakłada rozproszenie (podział) zadań i kompetencji na większą liczbę organów, „niezależnie od tego, czy podmioty, którym je powierzono, mają jakikolwiek zakres niezależności od podmiotów usytuowanych wyżej w hierarchii systemu administracji publicznej” . Zakres przedmiotowy dekoncentracji jest szeroki; wyróżnia się dekoncentrację zewnętrzną i wewnętrzną, prawną i faktyczną, terytorialną oraz rzeczową.

Celem artykułu jest analiza unormowań prawnych, dotyczących dekoncentracji wewnętrznej w sferze wykonawczej w samorządzie terytorialnym. Istota dekoncentracji wewnętrznej polega na upoważnieniu jednostek organizacyjnych aparatu pomocniczego lub pracowników tego aparatu do wykonywania kompetencji organu administracji publicznej, ale w imieniu i na rachunek organu . W obowiązującym stanie prawnym, wobec braku kodyfikacji tzw. części ogólnej...