Strugała Radosław, Umowne ograniczenie prawa do wypowiedzenia bezterminowego zobowiązania o charakterze ciągłym. Uwagi na tle wyroku Sądu Najwyższego z 13 czerw ca 2013 r. (V CSK 391/12)

W wyroku, o którym mowa w tytule, przesądzono, że „Przepis art. 365¹k.c. nie wyłącza możliwości określenia w umowie bezterminowej o charakterze ciągłym najwcześniejszego terminu złożenia oświadczenia o wypowiedzeniu umowy”. Taki pogląd jest wart uwagi chociażby z tego tylko względu, że dotyczy jednej z podstawowych instytucji prawa cywilnego, która nie była dotąd przedmiotem wypowiedzi Sądu Najwyższego. Poza tym jest jeszcze kilka istotnych powodów skłaniających do bardziej szczegółowej analizy stanowiska przyjętego w tym wyroku. Po pierwsze, przytoczona wyżej teza została ujęta w sposób na tyle ogólny, że nie pozwala dostrzec myśli, którą sformułowano w uzasadnieniu. Jako taka wydaje się więc zupełnie niekontrowersyjna. Dopiero analiza uzasadnienia daje pełen obraz rozstrzygnięcia, a to, jak sądzę, może już budzić wątpliwości. Po drugie, zaprezentowane rozstrzygnięcie jest warte zainteresowania także dlatego, że jego walor wydaje się ogólniejszy niż mogłoby na to wskazywać samo...