Wagner Barbara, Umowa o pracę na czas określony jako podstawa zatrudnienia terminowego

I. Od pewnego czasu ukazują się w znacząco wzmożonej w stosunku do ubiegłych lat liczbie publikacje dotyczące rozmaitych spraw związanych z umową o pracę na czas określony . W przewadze przyczynkarskie i komentatorskie, odnoszą się one do mniej lub bardziej ważnych - na ogół praktycznych - zagadnień z zakresu umowy tego rodzaju. Zwiększone zainteresowanie tą problematyką ma, jak się wydaje, dwa źródła - po pierwsze, brak zdecydowania ustawodawcy co do roli, jaką umowa na czas określony powinna spełniać, oraz po drugie, szerokie jej wykorzystywanie przez pracodawców w praktyce nie z intencją stabilizacji kadry (czemu umowa o pracę tego rodzaju powinna służyć), lecz przeciwnie - łatwego rozwiązania stosunku pracy (co z podstawową funkcją umowy na czas określony jest sprzeczne). Zmiany ustawodawcze zapoczątkowane nowelizacją Kodeksu pracy w 1996 r. i kontynuowane w latach następnych są niekonsekwentne, sprawiają wrażenie nie do końca przemyślanych, przypadkowych i wprowadzających zamęt w...