Opalski Adam, Swoboda osiedlania się spółek w świetle wyroku w sprawie Cartesio
Swoboda osiedlania się spółek w świetle wyroku w sprawie Cartesio
1.Uwagi wprowadzające.
Wyrok w sprawie Cartesio stanowi kontynuację serii precedensowych orzeczeń interpretujących uprawnienia przysługujące spółkom na mocy przepisów Traktatu Rzymskiego o swobodzie przedsiębiorczości. Od 1999 r. - począwszy od wyroku w sprawie Centros, przez wyroki dotyczące spółek Überseering i Inspire Art, aż po wyrok w sprawie Sevic - stopniowo znoszone były bariery transgranicznego przenoszenia siedziby rzeczywistej i transgranicznego łączenia . Trybunał Sprawiedliwości przyznał spółkom prawo bezpośredniego powoływania się na przepisy art. 43 i 48 Traktatu Rzymskiego, z pominięciem ograniczeń wynikających z krajowych regulacji prawa prywatnego międzynarodowego oraz prawa spółek. Proces przełamywania trudności w korzystaniu przez spółki z dobrodziejstw wspólnego rynku zyskał wsparcie organów prawodawczych Unii Europejskiej. W 2005 r. przyjęto dyrektywę w sprawie transgranicznego łączenia się spółek kapitałowych, która uregulowała fuzje podmiotów z różnych państw członkowskich.
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX