Przybysz Michał, Stosowanie sankcji bezskuteczności względnej do roszczeń o zaniechanie

Sankcję bezskuteczności względnej stosuje się do umów, które czynią całkowicie lub częściowo niemożliwym zadośćuczynienie roszczeniu osoby trzeciej. Najczęściej podawane definicje określają, że polega ona na tym, iż w stosunku do osoby trzeciej umowę traktuje się tak, jakby w ogóle nie została zawarta. W konsekwencji osoba trzecia uzyskuje możliwość realizacji swojego roszczenia (np. roszczenia o przeniesienie własności, którego realizacji stało na przeszkodzie zawarcie umowy uznanej za bezskuteczną) . Celem niniejszego artykułu jest interpretacja art. 59 kodeksu cywilnego i rozważenie, czy powyższa definicja jest prawidłowa w kontekście roszczeń o nieczynienie.