Burek Czesław, Status prawny wójta w samorządzie gminy wiejskiej II RP

Przedmiotem artykułu jest pozycja prawna wójta w latach 1918-1939. Charakterystyczne dla tego okresu było sukcesywne centralizowanie terenowej administracji publicznej i ograniczanie praw samorządu terytorialnego, w tym zwłaszcza stopnia podstawowego - gminy. Na tle postępującego autorytaryzmu ustrojowego pozycja prawna wójta wzmacniała się w stosunku do kolegialnych organów samorządu - rady gminnej i zarządu gminnego. Miał on wiele kompetencji jako jednoosobowy zarząd gminny oraz rządowy organ administracji ogólnej. Ustawowe domniemanie właściwości wójta w sprawach niezastrzeżonych dla innych organów, 10-letnia kadencja wójta zawodowego w stosunku do 5-letniej kadencji rady gminnej, prawo weta wobec uchwał zarządu - te uprawnienia i wiele innych czyniły wójta podstawowym organem samorządu terytorialnego gminy wiejskiej II Rzeczypospolitej.