Engelking Wojciech, Stan wyjątkowy i stan bez nazwy w myśli Carla Schmitta. Propozycja rozdzielenia

Trudno chyba o dwudziestowieczną koncepcję prawną, która byłaby w ostatnich latach chętniej przywoływana, niźli Schmittiański Ausnahmezustand . Nie tylko na łamach prac naukowych, ale także publicystyki, idea Carla Schmitta zwykła służyć za pryzmat do odczytywania takich zjawisk jak działania USA w Iraku i Afganistanie, zwrot wyborców w stronę partii populistycznych czy operacje militarne prowadzone przez Federację Rosyjską na Ukrainie .

To chętne przywoływanie C. Schmitta jest często oparte na bezrefleksyjnym traktowaniu nie tyle wskazanej wyżej koncepcji, ile całego piśmiennictwa autora Teologii politycznej . Konsekwencją tej bezrefleksyjności jest nieumiejętność odnalezienia w dziełach C. Schmitta komponentów spójnej teorii przy jednoczesnym odrzuceniu tych, które jej przeczą. W przypadku Ausnahmezustand objawia się to w traktowaniu jako albo równoważnych, albo z siebie wynikających dwóch konceptów C. Schmitta zawartych w Dyktaturze z 1921 r. , jurydycznym komentarzu do art. 48kons...