Czech Ewa Katarzyna, Spór wokół odpowiedzialności za szkodę w środowisku

Stworzenie ram odpowiedzialności za szkodę w zasobach naturalnych, które pozwalałyby na możliwie najskuteczniejszą ich ochronę, jest czasochłonnym i skomplikowanym zadaniem. Jego realizacja spoczywa przy tym głównie na środowisku prawniczym.

W skali Unii Europejskiej efektem tych wysiłków jest Dyrektywa 2004/35/WE w sprawie odpowiedzialności za środowisko w odniesieniu do zapobiegania i zaradzania szkodom wyrządzonym środowisku naturalnemu . Mimo prowadzenia długotrwałych prac nad regulacjami tego aktu prawnego, ich interpretacja wciąż prowadzi do powstawania kwestii spornych. Jedną z nich jest rodzaj lub rodzaje odpowiedzialności, którymi posłużył się legislator wspólnotowy.

Podkreślenia wymaga przy tym fakt, iż już w toku dyskusji nad projektem tej dyrektywy podnoszono, że treść jej postanowień wskazuje na odejście od koncepcji szkody w ujęciu cywilistycznym i zasad jej naprawiania w oparciu o instytucje prawa cywilnego, na rzecz odpowiedzialności administracyjnej. Jednocześnie...