Pełka Michał, Semantyka sądzenia w ujęciu Michaela Moore’a

Przedmiotem artykułu jest próba oceny zasadności oparcia semantyki języka prawnego na przyczynowo-historycznej koncepcji odniesienia przedmiotowego (referencji), tak jak czyni to amerykański filozof prawa Michael Moore. Teoria ta, nazwana przez jednego z jej twórców, Saula Kripkego, „lepszym obrazem”, powstała w latach 70. ubiegłego wieku jako wynik ataku na semantykę deskrypcjonistyczną, wiązaną z takimi myślicielami, jak Gottlob Frege, Bertrand Russell i John Searle. Sami twórcy koncepcji przyczynowo-historycznej, do których, oprócz Kripkego, należeli też Hilary Putnam oraz Keith Donnellan, upatrywali jej źródeł w pismach Johna Stuarta Milla, a szczególnie w jego Systemie logiki dedukcyjnej i indukcyjnej . Mill, chyba jako pierwszy w historii logiki, dokonał wielu szczegółowych podziałów i klasyfikacji nazw występujących w języku naturalnym.

Jednym z nich jest podział na nazwy generalne (konotatywne) i indywidualne (niekonotatywne). Nazwy generalne to takie, które przysługują...