Opaliński Bartłomiej, Rozporządzenie z mocą ustawy w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 roku

Jedną z podstawowych zasad charakteryzujących ustrój Rzeczypospolitej Polskiej w Konstytucji z 1997 r. jest zasada podziału władz. Towarzyszy ona rozwojowi myśli ustrojowej od czasów Arystotelesa. Rozwinięta przez Johna Locke’a oraz Charles’a de Montesquieu w XVII i XVIII wieku, znalazła zastosowanie niemalże we wszystkich demokratycznych konstytucjach współczesnego świata . W piśmiennictwie określa się ją jako regułę dobrego państwa, której nadrzędnym celem jest oddalenie niebezpieczeństwa despotyzmu państwowego w wyniku skupienia różnych obszarów władzy w rękach jednego podmiotu .

Na polskim gruncie ustrojowym materialnym wyrazem zasady podziału władz jest art. 10Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Ustrojodawca wyodrębnił ustawodawstwo, wykonawstwo i sądownictwo jako trzy zasadnicze formy sprawowania władzy państwowej, wskazując jednocześnie odpowiednie grupy organów państwowych powołanych do pełnienia każdej z wyodrębnionych funkcji. Na tej podstawie ustalono, że władzę...