Menkes Marcin, Rewizja statusu obserwatora UE przy ONZ (między regionalizmem a uniwersalizmem)

Organizacja Narodów Zjednoczonych, podstawowa instytucja systemu bezpieczeństwa zbiorowego, została powołana przez państwa postrzegające system bezpieczeństwa zbiorowego jako system państwocentryczny. Twórcy ONZ nie zakładali konieczności równoprawnej koordynacji jej działań z innymi instytucjami międzynarodowymi spoza systemu NZ, co dla państw wiązałoby się z utratą szczególnego statusu w systemie bezpieczeństwa zbiorowego i mogłoby prowadzić do dopuszczenia członkostwa w ONZ podmiotów innych niż państwa. Jednakże dość prędko funkcje i kompetencje tej uniwersalnej organizacji o funkcjach ogólnych nabrały charakteru komplementarnego oraz zaczęły się krzyżować, a nawet dublować z funkcjami i kompetencjami innych organizacji – uniwersalnych i regionalnych, tak o funkcjach ogólnych, jak i specjalnych.

Reagując na te zmiany, członkowie ONZ m.in. otworzyli możliwość współpracy w ramach systemu NZ dla innych organizacji międzynarodowych w ramach formuły obserwatora. Zarówno jednak wytworzenie...