Gołaszewska Agnieszka, Recepcja wyroku TS w sprawie Usedsoft GmbH przeciwko Oracle w odniesieniu do utworów rozpowszechnianych w formie cyfrowej innych niż programy komputerowe

Wyrok Trybunału Sprawiedliwości (dalej jako TS) z 3.07.2012 r. w sprawie Usedsoft GmbH przeciwko Oracle International Corporation traktowany był – bezpośrednio po jego wydaniu – jako zwiastun powstania wtórnego rynku egzemplarzy utworów rozpowszechnianych w formie cyfrowej. W literaturze przedmiotu oraz w publicystyce pojawiło się oczekiwanie, że orzecznictwo sądów krajowych państw członkowskich Unii Europejskiej będzie – podobnie jak TS w sprawie Usedsoft przeciwko Oracle w odniesieniu do programów komputerowych – odwoływać się do instytucji wyczerpania prawa autorskiego w tym celu, aby uzasadniać dalszy obrót cyfrowymi egzemplarzami różnych rodzajów utworów już wprowadzonych do obrotu za zgodą dysponenta praw autorskich. Tymczasem orzecznictwo pozostaje niejednolite, a liczba oraz jakość argumentów na rzecz stosowania konstrukcji wyczerpania prawa w odniesieniu do utworów wprowadzanych do obrotu w formie cyfrowej, innych niż programy komputerowe, odpowiadają liczbie i znaczeniu argumentów przeciwnych. W niniejszym artykule autorka podejmuje próbę klasyfikacji oraz krytycznej analizy tych argumentów na tle orzeczeń wydanych w dwóch sprawach przez sądy krajowe w Niemczech i Holandii.