Ziębicka-Leśnik Marzena, Radość z kreacji i… dyplomacji

Proces rozwoju najwyższej kadry menedżerskiej najczęściej rozpoczynamy od analizy w punkcie wyjścia i budowy planu. Coraz ważniejsze staje się ciągłe monitorowanie zmian mogących mieć wpływ na sens planowanych wcześniej, konkretnych działań. Stawiając cele rozwojowe, skupiajmy się głównie na przyszłości zamiast na czasie, który już mija. Nie kopiujmy bezrefleksyjnie rozwiązań, które sprawdziły się gdzie indziej lub kiedy indziej, bo efekt może być nieskuteczny. Przyszłość jest coraz mniej przewidywalna, co wymaga od nas rosnącej elastyczności. W analizie wyjściowej warto zbadać w tej grupie menedżerów także opinie dotyczące potrzeby stałego doskonalenia się. Jeżeli okaże się, że na tym polu jest dużo do zrobienia, to róbmy to równolegle – dynamiczna nowa gospodarka dostarcza nam aż nadto argumentów, aby przekonać wszystkich wątpiących. Doświadczenie nauczyło mnie, że czas zainwestowany w promocję właściwych postaw i budowę sprzyjającej kultury organizacyjnej ułatwia wiele kolejnych...