Grykiel Jarosław, Przyjęcie prokury jako przesłanka powstania umocowania
Przyjęcie prokury jako przesłanka powstania umocowania
I.Uwagi wstępne
Celem niniejszych rozważań jest odpowiedź na pytanie, czy dla skutecznego powstania umocowania w ramach prokury konieczne jest jej przyjęcie, a więc wyrażenie przez osobę umocowywaną zgody na pełnienie funkcji prokurenta. W tej kwestii doktryna wykazuje wyjątkową jednomyślność, stanowczo odmawiając zgodzie prokurenta konstytutywnego charakteru . Podobna jednomyślność panuje również w doktrynie niemieckiej . Moim zdaniem, pogląd ten jest nietrafny, o czym świadczy wiele argumentów odwołujących się do skutków powstania prokury, celu jej udzielenia, a także do zależności między wolą prokurenta a istnieniem umocowania.
Konieczność przyjęcia prokury nie wynika wprost z żadnego przepisu. Obowiązujące prawo zna jednak wiele przypadków, gdy dane uprawnienie lub obowiązek nie zostały jednoznacznie wyrażone w przepisach, a mimo to ich istnienie jest powszechnie aprobowane. Warto wskazać np. możliwość zrzeczenia się prokury przez prokurenta, co nie zostało przewidziane wprost ani w przepisach o...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX