Szafrański Dariusz, Przedsiębiorca zagraniczny jako przedsiębiorca w zakresie praktyk ograniczających konkurencję

Ustawa z 16.02.2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów określa warunki rozwoju i ochrony konkurencji oraz zasady podejmowanej w interesie publicznym ochrony interesów przedsiębiorców i konsumentów (art. 1 ust. 1). Podmiotowy zakres stosowania tej regulacji prawnej (dalej jako ustawa antymonopolowa) kształtuje zróżnicowane pod względem prawnym pojęcie "przedsiębiorca". W myśl ustawy antymonopolowej statusem przedsiębiorcy legitymuje się zarówno podmiot, który wykonuje we własnym imieniu działalność gospodarczą, jak i podmiot, który nie wykonuje takiej działalności, lecz jego zachowania rynkowe odpowiadają ustawowo określonym cechom. Istotnym aspektem pojęcia "przedsiębiorca" w rozumieniu ustawy antymonopolowej jest kwestia stosowania jej przepisów dotyczących praktyk ograniczających konkurencję wobec przedsiębiorcy zagranicznego. Znaczenie tego aspektu podkreśla ustawa antymonopolowa, która regulując zasady i tryb przeciwdziałania praktykom ograniczającym konkurencję jest właściwa w zakresie tych praktyk jako zachowań przedsiębiorców (oraz ich związków), niezależnie od miejsca ich podejmowania (dokonania) czy siedziby przedsiębiorcy , jeśli skutki tych zachowań występują lub mogą wystąpić na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 1 ust. 2), co obejmuje również zachowania następujące za granicą (zasada eksterytorialności) . Uwarunkowanie to sprawia, że w kwestii stosowania przepisów ustawy antymonopolowej obojętny (neutralny) z prawnego punktu widzenia jest status prawnopaństwowy przedsiębiorcy, gdyż na rynku polskim liczy się skutek rzeczywisty lub potencjalny zachowań tego przedsiębiorcy. Innymi słowy, ustawa antymonopolowa nie może znaleźć zastosowania i go nie znajduje w sprawach przeciwdziałania praktykom ograniczającym konkurencję, jeżeli skutki tych praktyk występują jedynie za granicą, a tym samym nie występują na rynku polskim. W związku z powyższym, zasadne jest wyjaśnienie pojęcia "przedsiębiorca zagraniczny", które jako kategoria normatywna wpływa na podmiotowy zakres stosowania ustawy antymonopolowej, w tym przepisów dotyczących praktyk ograniczających konkurencję. Zwłaszcza że ustawa antymonopolowa nie operuje pojęciem "przedsiębiorca zagraniczny", lecz kształtuje na własny użytek definicję "przedsiębiorcy", przy czym w ramach tego podejścia odsyła do pojęcia "przedsiębiorca" w rozumieniu ustawy z 2.07.2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej bądź wprost przyznaje status przedsiębiorcy w zakresie praktyk ograniczających konkurencję podmiotom o określonym ukształtowaniu prawnym.