Golik Cezary, Przedmiot zobowiązania nakładanego na oskarżyciela publicznego w trybie art. 396a k.p.k. - rozważania na kanwie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 24 stycznia 2018 r., sygn. III KK 253/17

Streszczenie

Prezentowane opracowanie odnosi się do dwóch zagadnień zawartych w jednej z tez wskazanego wyroku Sądu Najwyższego, a obejmujących łącznie problematykę przedmiotu zobowiązania, jakie w trybie obecnego art. 396a § 1 k.p.k. nałożone może zostać przez sąd prowadzący postępowanie na oskarżyciela publicznego z którego aktu oskarżenia postępowanie to pozostaje zawisłe przed tym sądem. Problematyka przedmiotu tego zobowiązania to z jednej strony zakres i szczegółowość sądowego zlecenia uzupełnienia postępowania przygotowawczego adresowanego do oskarżyciela publicznego, a z drugiej strony kwestia formy wykonania przez niego tego zadania. Autor opracowania, przychylając się do stanowiska, zgodnie z którym sąd działający w omawianym trybie nie może wskazać oskarżycielowi konkretnych czynności do wykonania, dostrzega, iż w istocie taki pogląd musi doprowadzić do uznania, że w oparciu o przepis art. 396a k.p.k. oskarżyciel nie może zostać także zobowiązany do samodzielnego przeprowadzenia koniecznego dowodu, lecz jedynie do ustalenia odpowiedniego źródła dowodowego i następnie zawnioskowania o przeprowadzenie dowodu z niego przez sąd prowadzący postępowanie. Podnosząc takie twierdzenie Autor przedstawia argumenty na jego poparcie oraz zwraca uwagę na praktyczne problemy, jakie muszą zaistnieć w obrębie procesu karnego w razie przyjęcia poglądu odmiennego.