Grochowski Mateusz, Przedmiot formy ad intabulationem

Forma ad intabulationem należy z pewnością do najbardziej znanych pojęć prawa prywatnego, których wyjaśnianie, przynajmniej z pozoru, może wydawać się zbędne. Konstrukcja ta, uregulowana de lege lata w art. 31 ust. 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece , pozwala na dokonanie wpisu w księdze wieczystej (intabulację) jedynie „na podstawie dokumentu z podpisem notarialnie poświadczonym”, chyba że inna forma wynika z przepisów szczególnych. W literaturze wymaganie to wskazywane jest zwykle jako podręcznikowy przykład wymagania formalnego zastrzeżonego ad eventum . Wniosek ten wyciągany jest zwykle na drodze prostej redukcji. Ponieważ od zachowania formy szczególnej ustawodawca nie uzależnił w tym wypadku ważności czynności prawnej (ani tym bardziej nie powiązał z nią rygoru ad probationem), a zatem w myśl art. 73 § 2 zd. 2 kodeksu cywilnego należałoby przyjąć, że wymaganie zastrzeżone w art. 31 ust. 1u.k.w.h. odnosi się do formy zastrzeżonej jedynie dla wywołania określonych skutków...