Barcz Jan, Problem ujednolicenia reżimu prawnego w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości UE - w sprawie art. 42 TUE (tzw. procedura kładki)

Wejście w życie podpisanego 29.10.2004 r. w Rzymie Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy (dalej jako Traktat konstytucyjny) napotyka istotne trudności. Mimo ratyfikowania Traktatu przez 15 państw (do maja 2006 r.), zablokowanie ratyfikacji w dwóch założycielskich państwach członkowskich (we Francji i w Niderlandach) w następstwie negatywnych wyników referendów sprawia, że wejście w życie Traktatu jest wątpliwe, względnie przesunie się o wiele lat. Niemniej jednak ogłaszanie już obecnie, że Traktat konstytucyjny powinien być uznany za "martwy" jest przedwczesne: z jednej strony z tego względu, iż procedura ratyfikacyjna biegnie, a ogłoszony przez Radę Europejską podczas spotkania w czerwcu 2005 r. "okres refleksji" (który miał trwać do połowy 2006 r.) został przedłużony do pierwszej połowy 2008 r. (wówczas - podczas Prezydencji Francji - zostanie podjęta ostateczna decyzja, w nawiązaniu do deklaracji nr 30 dołączonej do Traktatu, co do jego losu); z drugiej zaś strony należy zauważyć, że wszelkie dalsze prace nad reformą ustrojową Unii Europejskiej będą musiały brać pod uwagę propozycje zawarte w Traktacie konstytucyjnym. W tym rozumieniu - z merytorycznego punktu widzenia - znaczenie tego Traktatu pozostałoby istotne nawet w przypadku jego odrzucenia.