Koncewicz Tomasz T., Mering Leszek, Pchałek Marcin, Prawo karne UE instrumentem ochrony środowiska

W 2001 r. na podstawie art. 175 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską Komisja Europejska przyjęła propozycję dyrektywy w sprawie ochrony środowiska poprzez prawo karne. W uzasadnieniu KE nie odnosiła się do wszelkich sytuacji reglamentowanych przez prawo wspólnotowe, lecz tylko do istotnych naruszeń, które mogłyby zostać przypisane osobom fizycznym lub prawnym i które ze swej natury powodują lub mogą powodować znaczące pogorszenie lub szkodę w środowisku. Komisja stała na stanowisku, że projekt dyrektywy nie tworzył listy nowych czynów zabronionych, ponieważ odnosił się do zakazów przewidzianych w obowiązującym prawodawstwie wspólnotowym. Państwom członkowskim pozostawiono natomiast wybór rodzaju sankcji karnej pod warunkiem, że jest ona efektywna, proporcjonalna i odstraszająca. Rada Unii Europejskiej zablokowała proces legislacyjny dyrektywy i 27.01.2003 r. przyjęła decyzję ramową 2003/80/WSiSW w sprawie ochrony środowiska poprzez prawo karne . Prawnokarna ochrona środowiska stała się w efekcie regulacją III filara Unii Europejskiej , bazującą na art. 34 Traktatu o Unii Europejskiej .