Izdebski Hubert, Prawo do samorządu - prawo obywateli i prawo mieszkańców

W przededniu wyborów samorządowych, dzięki którym obywatele mają możliwość realizować zapewnione w art. 62 ust. 1 Konstytucji RP prawo udziału w referendum oraz prawo wybierania przedstawicieli do organów samorządu terytorialnego, narzuca się potrzeba rozważenia, czy – a jeżeli tak, to na ile – w ramach konstytucyjnych zasad demokratycznego państwa prawnego, pomocniczości i decentralizacji można stwierdzić występowanie konstytucyjnego prawa do samorządu terytorialnego. Rozważenie powinno dotyczyć prawa do samorządu jako instrumentu – z jednej strony, ugruntowania istotnego miejsca w architekturze państwa, jakie samorządowi terytorialnemu przypisuje Konstytucja RP, pod kątem ustalenia, czy i w tym zakresie można mówić o skutkach tzw. rewolucji praw (revolution of rights), z drugiej strony natomiast – realizacji, mającego niewątpliwie walor podstawowy, prawa obywateli do uczestnictwa w prowadzeniu spraw publicznych.

Jest to, jak można sądzić, wystarczający powód, dla którego celowe jest podjęcie problematyki charakteru i treści prawa do samorządu , rozumianego także jako prawo, którego podmiotem są jednostki samorządu terytorialnego jako wspólnoty mieszkańców – i to zrealizowane, ze względu na wieloaspektowość tej tematyki, w formie dwugłosu autorów mogących mieć niekoniecznie te same punkty widzenia .