Mańka Dariusz, Prawny status ludności wędrownej (gens du voyage) we Francji w kontekście wolności przemieszczania się po terytorium państwa

Terminem gens du voyage (dosł. „ludzie podróży”, „ludzie drogi”) określa się we francuskim języku prawniczym osoby nieposiadające stałego miejsca zamieszkania i prowadzące ciągle bądź okresowo wędrowny tryb życia. Po raz pierwszy został on użyty w ustawie z 3.01.1969 r. o wykonywaniu profesji objazdowych i statusie osób przemieszczających się po Francji bez stałego miejsca pobytu lub zamieszkania . Według ostatnich danych statystycznych populacja wędrowna liczy około 350 tys. ludzi, z czego między 60 a 70 tys. stale przemieszcza się po francuskim terytorium . Gens du voyage posiadają zwykle obywatelstwo Republiki . Większość współczesnych „nomadów” to Romowie (Roms, Tsiganes). Opisywana kategoria obejmuje również „etnicznych” Francuzów zajmujących się obwoźnym handlem, wędrownych artystów oraz imigrantów z krajów bałkańskich i północnoafrykańskich .

W pierwszej części tekstu zostały zarysowane prawne ramy wolności przemieszczania się po terytorium państwa w prawie międzynarodowym...