Ryszka Joanna, Praktyka wykonywania sankcji gospodarczych przez UE

Problematyka wykonywania sankcji gospodarczych w ramach Unii Europejskiej znajduje się na skrzyżowaniu kompetencji Wspólnoty Europejskiej (dalej jako WE) dotyczącej handlu zewnętrznego oraz kompetencji państw członkowskich w odniesieniu do kształtowania ich polityki zagranicznej. Decyzja o nałożeniu sankcji gospodarczych czerpie bowiem swoje motywy głównie z konieczności realizacji celów politycznych, natomiast sam środek dla ich osiągnięcia stanowi instrument właściwy dla polityki handlowej. Sankcje gospodarcze są rozumiane jako środki ograniczające handel, nakładane przez jeden podmiot prawa międzynarodowego przeciwko innemu podmiotowi dla osiągnięcia celów politycznych w postaci zmiany jego postępowania. Spory odnośnie do wyboru właściwej podstawy prawnej oraz kompetencji w zakresie decydowania o zastosowaniu sankcji gospodarczych wobec państw trzecich pojawiły się już w pierwszych latach istnienia ówczesnej Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (dalej jako EWG). Problematyka ta dzieliła zarówno poszczególne państwa członkowskie, jak i instytucje wspólnotowe.