Przybojewska Ilona, Poszukiwanie i wydobywanie gazu niekonwencjonalnego w Polsce

W świetle badań amerykańskiej Agencji do spraw Energii, szacującej nadające się do wydobycia złoża gazu łupkowego w Polsce na 5,3 bln m³, poszukiwanie i wydobywanie gazu niekonwencjonalnego, a więc głównie gazu łupkowego (ang. shale gas), znajdującego się w skałach ilastych, i gazu zaciśniętego w porach skalnych (ang. tight gas) zaczęto postrzegać jako wielką szansę dla Polski – zarówno ze względu na możliwość dywersyfikacji tzw. krajowego koszyka energetycznego, jak i na fakt, że gaz ziemny uważany jest za czystsze źródło energii w porównaniu do powszechnie wykorzystywanego w Polsce węgla. Chodzi tu o zasoby, których eksploatacja – według obliczeń ekspertów – mogłaby doprowadzić do przynajmniej częściowego uniezależnienia się od dostaw tego surowca z zewnątrz . Możliwość taka powinna być zatem traktowana jako czynnik sprzyjający zapewnieniu Polsce bezpieczeństwa energetycznego, rozumianego jako konieczność zagwarantowania ciągłości dostaw przy racjonalnych cenach energii, i spełnianiu standardów w zakresie oddziaływania sektora energetycznego na środowisko naturalne . Od niedawna, wobec stale rosnącej liczby ponad stu wydanych do tej pory koncesji na poszukiwanie złóż gazu niekonwencjonalnego w Polsce, ten optymistyczny obraz przestaje być tylko mirażem, jakkolwiek według przedstawionego w marcu 2012 r. raportu Państwowego Instytutu Geologicznego polskie wydobywane złoża gazu łupkowego są uboższe, niż pierwotnie szacowano (obejmując najprawdopodobniej od 346 do 768 mld m³).