Brzozowski Wojciech, Ponownie o sprzeciwie sumienia

W styczniowym zeszycie „Państwa i Prawa” ukazał się tekst J. Falskiego na temat prawa do sprzeciwu sumienia, stanowiący polemikę z moim ubiegłorocznym artykułem na ten temat . Każdy kolejny głos poświęcony tej trudnej i kontrowersyjnej materii należy przyjąć z zainteresowaniem, toteż wdzięczny jestem Autorowi, że zechciał podzielić się ze mną – a przy okazji z Czytelnikami „Państwa i Prawa” – swoimi uwagami. Pewne jednak twierdzenia zawarte w tekście zmuszają mnie do skorzystania z prawa do repliki.

Do zabrania głosu skłonił J. Falskiego krytyczny komentarz, jakim opatrzyłem dwa zdania z artykułu jego autorstwa, opublikowanego w „Przeglądzie Sejmowym”. Chodzi o następujący fragment: „(...) odtąd w systemie konwencyjnym sprzeciw sumienia może być uznawany za przesłankę samoistną, ujętą w szerokim znaczeniu, a nie funkcjonalnie zawężaną i ograniczaną do kwestii związanych ze służbą wojskową. Należy zatem wnosić, że sprzeciw sumienia staje się tym samym jednym ze sposobów manifestowania...