Tuora-Schwierskott Ewa, Pojęcie sumienia w doktrynie konstytucjonalistów niemieckich w świetle ochrony prawnej wolności sumienia i religii

Do kwestii sumienia i religii odnosi się art. 4 Ustawy Zasadniczej Republiki Federalnej Niemiec. Zgodnie z tą regulacją, wolność wyznania, sumienia i wolnego wyboru przekonań religijnych i światopoglądowych jest nienaruszalna (ust. 1), a także zapewnia się wolność wykonywania praktyk religijnych (ust. 2). Przepisy te pokrywają się częściowo z późniejszymi regulacjami prawa międzynarodowego, na mocy których wolność sumienia i religii obejmuje wolność wyboru religii lub światopoglądu.

Wolność sumienia i religii została zagwarantowana w art. 9 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka (dalej: EKPC), art. 18 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka Narodów Zjednoczonych z 1948 r. , art. 18 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych z 1966 r., art. 1 Deklaracji w sprawie Zniesienia Wszelkich Form Nietolerancji i Dyskryminacji Osób Innego Wyznania i Przekonań, uchwalonej przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1981 r. , Akcie Końcowym Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie z 1975...