Henclewski Tomasz, Matczak Dominik, Pojęcie nadzabezpieczenia hipotecznego

Gdy w relacjach między dłużnikiem a wierzycielem dochodzi do ustanowienia zabezpieczenia wierzytelności, częstym oraz poważnym problemem jest określenie przez strony wysokości zabezpieczenia. Z jednej strony, dodatkowe, wyższe zabezpieczenie przewyższające wartość wierzytelności jest dużą pokusą dla wierzycieli, którzy w ten sposób zapewniają sobie maksymalizację bezpieczeństwa. Z drugiej zaś strony, nadmierne zabezpieczenie może doprowadzić do długotrwałego, faktycznego oraz gospodarczo nieuzasadnionego uzależnienia dłużnika od wierzyciela. Co więcej, sytuacja ta może prowadzić do pokrzywdzenia również innych wierzycieli tego samego dłużnika, którzy nie będą już w stanie zaspokoić swoich roszczeń. Powyższy problem został dostrzeżony zarówno przez doktrynę jak i orzecznictwo, które coraz częściej powołują się na zjawisko nadzabezpieczenia oraz prawne konsekwencji jego powstania. Także ustawodawca w art. 68 ust. 2 zd. 2 ustawy o księgach wieczystych i hipotece wskazał, że jeżeli zabezpieczenie hipoteczne jest nadmierne, to właściciel obciążonej nieruchomości może żądać zmniejszenia sumy hipoteki. Niniejszy artykuł obejmuje rozważania praktyczne na temat nadzabezpieczenia hipotecznego. Autorzy dokonując analizy prawonoporównawczej, starają się wskazać na tle polskiego prawa hipoteczengo granice między dopuszczalnym zabezpieczeniem przewyższającym wartość wierzytelności a nadmiernym zabezpieczeniem.