Gajewski Sebastian, Podział zadań i kompetencji między wielkie miasto a jego dzielnice. Przykłady Berlina, Pragi i Warszawy

Przedmiotem tekstu jest podział zadań i kompetencji między poziomy administrowania w wielkich miastach, które stanowią jednostkę samorządu terytorialnego podzieloną na mniejsze samorządowe podmioty o charakterze jednostek pomocniczych (dzielnice). Zagadnienie to przeanalizowano na przykładzie Berlina, Pragi i Warszawy jako miast o podobnej wielkości i pełnionych funkcjach. Celem tekstu jest podjęcie próby zbudowania modelu podziału zadań i kompetencji między poziomy administrowania w wielkich miastach na podstawie przepisów prawa normujących ustroje Pragi, Berlina i Warszawy, w tym przepisów stanowionych przez ich organy. W miastach tych na poziomie ogólnomiejskim wykonywane są zadania istotne z punktu widzenia miasta jako całości, a także – o większym stopniu skomplikowania. Na poziomie ogólnomiejskim rozstrzyga się także o tym, jaki zakres zadań i kompetencji będą wykonywały dzielnice. We wszystkich miastach jest on szeroki. Obejmuje głównie zadania lokalne realizowane przez gminy. W dzielnicach koncentruje się więc proces bieżącego administrowania. Takie rozwiązania odzwierciedlają podstawowe założenia ustrojowe badanych miast, jak skoncentrowanie odpowiedzialności za wykonywanie administracji publicznej w wielkim mieście przy zachowaniu możliwej bliskości jego aparatu administracyjnego do mieszkańców.